Adresowanie czyli o dolarach w Excelu

Pisząc formułę odwołującą się do komórki lub zakresu komórek należy pamiętać o właściwym sposobie adresowania.
W Excelu wyróżniamy następujące typy adresowania komórek:

• Adresowanie względne np. A1
• Adresowanie bezwzględne np. $A$1
• Adresowanie mieszane np. $A1, A$1

Zamiennie do określna adresowanie używana jest nazwa odwołanie, ale czym charakteryzują się te trzy typy odwołań.
Adresowanie (odwołanie) względne sprawia, że komórki do których odwołuje się formuła, przy jej kopiowaniu wędrują za nią. Adres względne wyglądają następująco A1, C4, B2:B10.
Adresowanie (odwołanie) bezwzględne informuje Excel, że formuła mimo jej kopiowania do innych komórek ma zawsze (bezwzględnie) odwoływać się do konkretnej komórki lub zakresu komórek. Adresy bezwzględne tworzy się przez dodanie do adresu komórki symbolu $. Oto kilka przykładów odwołań bezwzględnych: $A$1, $C$4, $B$2:$B$10.
Symbol dolara $ dodawany jest do adresu poprzez wpisanie go z klawiatury lub przez wciśnięcie na klawiaturze klawisza F4. Wielokrotne wciskanie klawisza F4 powoduje wstawienie i usuwanie symbolu dolara. Wstawienie $ do adresu często jest określane jako zamrożenie danej komórki lub zakresu komórek.
Adresowanie (odwołanie) mieszane to taki rodzaj odwołania, w którym $ zamraża kolumnę lub wiersz. Taki sposób adresowania sprawia, że formuła po skopiowaniu będzie odwoływała się zawsze do tej samej kolumny lub wiersza. Wstawienie $ przed literę spowoduje zamrożenie kolumny, czyli zapis $A1 informuje, że formuła ma zawsze pobierać wartości z kolumny A. Wstawienie $ przed cyfrę powoduje zamrożenie wiersza. Zapis w postaci B$2 informuje, że formuła ma się zawsze odwoływać do wartości z wiersza drugiego.

Wiecej: kurs Excel - poziom podstawowy